با بالا رفتن سن شيوع ناتوانی جنسی افزايش می يابد و بطور کلی در %15 موارد علت ناتوانی جنسی بروز مشکلات روحی ( معمولا در افراد جوان ) و در %85 موارد به دليل اختلال در عملکرد فيزيولوژيک شخص می باشد که شايع ترين علل آن بيماريهای عروقی %40 ( مانند تصلب شرايين )، ديابت %30، اختلالات عصبی %10 ( مانند قطع نخاع، پارکينسون، MS… ) جراحيهای لگن و صدمات آن %9 داروهای مختلف و مواد مخدر %8 ( مانند سيگار، داروهای ضد فشار خون، داروهای ضد افسردگی ) و اختلالات هورمونی %3 می باشد.
افرادی که ناتوانی آنها به دليل مشکلات روحی روانی است معمولا نعوظ صبحگاهی دارند ولی در هنگام مقاربت قادر به ايجاد و حفظ آن نيستند ولی افرادی که دچار اختلالات فيزيولوژيک هستند نعوظ صبحگاهی مناسبی ندارند و ممکن است دچار بيماريهای مختلفی باشند که در بخش قبلی به آنها اشاره شد. با مراجعه به متخصص روانپزشک می تواند موثرترين و بی خطر ترين روش درمان ناتوانی جنسی را برای بيمار انتخاب کند. ممکن است در طی روند تشخيص نياز به اقدامات پاراکلينيکی مانند Rigi-Scan ، کاورنوگرافی، سونوگرافی داپلر و … باشد.
به تازگی درمانهای دارویی بسیاری روانه بازار شده که چون عوارض و کارایی آنها بطور دقیق مشخص نیست باید با احتیاط مصرف شود.
شاید هیچ روشی موثر تر و قوی تر از هیپنوتیزم درمانی در درمان اختلالات جنسی از جمله ناتوانی جنسی نباشد. هیپنوتیزم درمانی بهمراه روان درمانی و مشاوره خانوادگی در صورتی که ارتباط موثری با بیماران ایجاد شود، بهترین روش درمان ناتوانی جنسی میباشد.
