نشانه های افسردگی چیست؟
نشانه های خلق: مهم ترین نشانه افسردگی تغییر در خلق و خوست که می تواند به صورت غم و اندوه ظاهر شود. فرد احساس می کند بغضی در گلو دارد. می خواهد گریه کند و گاهی در شبانه روز به اندک بهانه هایی چه در خلوت و چه در حضور دیگران گریه سر می دهد. نمی تواند جلوی آن را بگیرد. معمولا غم و اندوه چهره ی او را مثل ابر تیره ای می پوشاند و حالت غم زده و افسرده ای به او می دهد. به همین دلیل هم این اختلال را افسردگی نامیده اند.
کاهش انرژی: افسردگی انرژی روانی فرد را پایین می آورد. اگر بدن را ماشین فرض کنیم این ماشین برای حرکت و کار به انرژی نیاز دارد. اگر انرژی و قدرت ماشین کاهش یابد, از بهره دهی آن هم کاسته می شود. بهره دهی ماشین بدن می تواند کلامی, رفتاری یا خلقی باشد. در این حالت فرد احساس می کند توان لازم برای بسیاری از فعالیت های روزمره را ندارد.
از دست دادن انگیزه: فرد افسرده انگیزه ی دنبال کردن کارها را ندارد. از قبول مسئولیت ها و انجام دادن کارها شانه خالی می کند. در واقع حوصله و پشتکار و تلاش خود را از دست می دهد. فرد افسرده حتی انگیزه ی انجام دادن کارهای ساده را هم از دست می دهد. این افراد مرتب شکایت می کنند که دست و دلشان به کاری نمی رود.
تغییر در میزان تمایل جنسی: نیاز, تمایل و انگیزه ی جنسی در این افراد به شدت کاهش می یابد. فرد قبلا در رابطه ی جنسی با زنش و یا با شوهرش مشکلی نداشته است ولی حالا گویی تمایل جنسی اش را از دست داده است. این امر در روابط زناشویی مشکل زا می شود و ممکن است پیامدهای نامطلوبی به دنبال داشته باشد.
البته در افراد افسرده بالا رفتن میزان مقاربت جنسی هم دیده می شود. طبق یک نظریه چون افراد افسرده دچار بی لذتی هستند و از مقاربت جنسی شان لذت نمی برند در نتیجه سعی می کنند تعداد مقاربت های خود را افزایش دهند تا به لذت برسند. لذا میل جنسی بیش از اندازه هم می تواند نشانه ی افسردگی باشد.
کاهش حافظه و فراموشی: کاهش حافظه یا فراموشی یکی از نشانه های شناختی افسردگی است. فرد افسرده از کاهش حافظه اش می نالد و شکوه دارد. چیزهای معمولی, اسم های معمولی, اسم اشخاصی که می شناسد و بارها تکرار کرده است را فراموش می کند و هرچه تلاش می کند به ذهنش نمی آید. فرد در افسردگی تا حدودی دچار نقص شناختی می شود و به همین دلیلی نمی تواند افکارش را به خوبی دنبال کند. مثلا در ضمن حرف زدن دچار وقفه می شود. پنج تا ده دقیقه حرف می زند ولی ناگهان یادش می رود چه می خواسته بگوید. البته این پدیده هم می تواند ناشی از افسردگی باشد و هم ناشی از اضطراب.
نشخوار فکری: از لحاظ شناختی نشخوار فکری نشانه ی شایعی در افسردگی است. نشخوار فکری مثل جویدن آدامس است. می توانیم آن را از غرب دهان به شرق دهان بچرخانیم. گاهی موضوعی را مثل آدامس از شرق ذهن به غرب ذهن می چرخانیم و بارها و بارها تکرارش می کنیم. نشخوار فکری باعث می شود افسردگی تداوم پیدا کند و مانع درمان افسردگی است. برای غلبه بر نشخوار فکری فنون درمانی خاصی وجود دارد. فرد می تواند به متخصص روانشناس مراجعه کند تا با تکنیک های خاص از دست ان خلاص شود.هیپنوتیزم درمانی هم برای این مورد راهکار درمانی بسیار موثری است
احساس گناه: از لحاظ عاطفی احساس گناه کردن در افراد افسرده بسیار قوی است. احساس گناه از اعمال خودشان, احساس گناه نسبت به سرنوشت فرزندشان همسرشان و اعضای خانواده شان آنان را عذاب می دهد. اینان مسئولیت کامل و صد در صد تمام اعمال و رفتار خود را شخصا به عهده می گیرند و حاضر نیستند عوامل, شرایط و دیگران را مسئول رفتارهای منفی مربوط به گذشته بدانند. به دلیل وجود این افکار احساس گناه در انها عمیق است.
ناامیدی: فرد افسرده نسبت به آینده نظر خوبی ندارد. احساس می کند برای خروج از بن بست کاری نمی توان کرد. افکار منفی به مغزش فشار می اورد. حتی نمی خواهد روزنه هایی را ببیند که ممکن است برای برون رفت وجود داشته باشد. درماندگی به ناامیدی او دامن می زند. بنابراین آینده را پیش گویی می کند. ناامیدی را می توان اینگونه تعریف کرد: انتظار وقوع حوادث نامطلوب و منفی و فقدان حوادث مثبت و مطلوب در آینده.
پرخاشگری: گاهی افسردگی همراه با پرخاشگری است. تعدادی از افراد افسرده ممکن است شخصیت تهاجمی داشته باشند. درگیری و نزاع به وجود آورند و به دیگران آسیب برسانند. مردم هرگز فکر نمی کنند این گونه آدم ها, آدم های افسرده ای باشند. تحقیقان نشان می دهند افرادی که رفتارهای ضداجتماعی دارند به میزان بالایی گرفتار افسردگی هستند.
اگر چند مورد از این نشانه ها را در خود یا اطرافیانتان دیدید.حتما با مراجعه به روانشناس و بهره گیری از راهکار های درمانی به خصوص هیپنوتیزم درمانی نسبت به درمان افسردگی خود و عزیزانتان اقدام نمایید.
